Welcome to my ultimate aviation-page!

Lockheed YF-23A "ATF"

Type: YF-23A.

Soort: Luchtoverwichtsjager.

Motoren: Twee Pratt & Whitney YF119 bypass-straalmotoren met nabranders. Stuwdruk vooralsnog geheim.

Prestaties: Topsnelheid Mach 1,5 zonder naverbranding; geschat vliegbereik 1500 km; plafond geschat op 22500 meter.

Gewicht: Niet bekend.

Afmetingen: Vleugelspanwijdte 14,40 meter; lengte 22,25 meter.

Bewapening: Een multi-loops 20-mm M61A1 machinekanon; vier lucht-lucht AIM-9 Sidewinder of AIM-120 AMRAAM raketten.

De verschijning van de eerste MIG-23 en MIG-25 gevechtsvliegtuigen werd in de Verenigde Staten gezien als een onverhoopte bedreiging voor het Amerikaanse luchtoverwicht. De nieuwe F-15 was welliswaar opgewassen tegen de beide Russische jagers maar men moest ook aan de toekomst denken. Daarom gaf het Pentagonin 1983 opdracht een Advanced Tactical Fighter (ATF) te ontwikkelen. Dit vliegtuig moest supersone kruissnelheden halen zonder gebruik van de nabranders, over een zo groot mogelijke actieradius en wendbaarheid beschikken en ook nog "steels" zijn, dat wil zeggen moeilijk grijpbaar voor de vijandelijke radar.

In oktober 1986 werden twee consortia, Lockheed / Boeing en Northrop / McDonnell Douglas, belast met de bouw van ieder twee prototypen onder de aanduiding YF-22A en YF-23A. Tezelfdertijd moesten Pratt & Whitney en General Electric nieuwe straalmotoren ontwikkelen met het typenummer YF119 en YF120. De vliegproeven werden eind 1991 gehouden. Aanvankelijk wilde de Amerikaanse luchtmacht 750 ATF toestellen, maar vanwege de enorme kosten is dat heel wat minder geworden.

Om aan de uitzonderlijk hoge eisen te voldoen, werd de ATF uit composiet-kunstof gebouwd en de vliegbeheersing wordt middels computers geregeld, omdat de trapezevormige vleugels a�rodynamisch onstabiel zijn. Start en landing worden bij dit toestel bekort door verstelbare straalpijpen.

YF-23A.

Verenigde Staten.